Rodweek #6: Trijntje

Tegenwoordig kunnen we iedere week een scherpe, eigenzinnige maar vooral leuke column van de Ras-Amsterdammer Rodney Rijsdijk verwachten. In deze column beschijft hij de actualiteit van die week, dus hoe konden we het anders noemen dan de “Rodweek“! Deze week heeft Rodney het over zijn geheime liefde…

Na een dikke vijf weken voor u geschreven te hebben voel ik mij al helemaal vertrouwd met u. Ik heb het gevoel dat ik eerlijk tegen u kan zijn. Zo weet u sinds Rodweek #4 al een flink aantal van mijn heimelijke pleziertjes, of om met de tegenwoordige hipheid te spreken, ‘guilty pleasures’. Ik vergat er nog eentje. Artiesten die je stiekem best leuk vindt of vond.

Ik had dat half jaren negentig met Trijntje Oosterhuis van Total Touch. Trijntje loenste een beetje. Ze was geen Bobbie Battista, een toenmalige nieuwslezeres van CNN, die was namelijk echt scheel, maar Trijntje loenste gewoon een klein beetje. Ik vond dat woest sexy. Rrrrrrrrrrrrrrrrr! Nou, dat had ik dus beter niet in de kroeg kunnen vertellen, want de rest van de avond regende het grappen over schele mensen, werden schele mensen geïmiteerd en werd de ietwat scheel kijkende barman geadviseerd om vooral uit mijn buurt te blijven omdat ik anders wel eens geil van ‘m zou kunnen worden.

Goed….

Daar moesten we het dus maar niet meer in het openbaar over hebben en zo werd Trijntje een guilty pleasure en zonk zij langzaam weg naar de diepste spelonken van mijn gedachten zoals zij zelf langzaam maar zeker steeds meer terug de anonimiteit in zonk.

Anno 2013 is Trijntje terug, al is het dan niet meer als mijn guilty pleasure. Nee, Trijntje staat weer volop in het nieuws door een onhandigheidje harerzijds: zoals veel mensen in deze tijd onderschatte zij de kracht van sociale media. Zij kondigde in al haar enthousiasme aan om een bericht op haar Facebookpagina te ‘liken’ en dat zij dan voor elke ‘like’ een euro zou doneren voor de getroffenen van de ramp op de Filippijnen. Dat was niet aan dovemansoren gezegd. Het liep dus als een trein, zeg maar gerust een TGV, en toen waren het er ineens dik tweehonderdduizend. En nou denk ik dat La Oosterhuis niet heel erg slecht heeft geboerd in haar carrière, maar ook dat twee ton ook voor haar net iets te veel geld is om zo maar even op te hoesten. Dat sprak ze dus zelf ook uit en dan heb je in Nederland de poppen aan het dansen. Met een welhaast Filippijnse orkaankracht kreeg ze de wind van voren van zo ongeveer godgans internettend Nederland. En welke smerige karren met stront mensen lekker anoniem vanachter hun computertje over bekende mensen heen gooien mag aan zangeres Anouk gevraagd worden, die het Pietitie-tekenende volk in al zijn ranzige venijn tegen zich kreeg toen zij stelling nam in de Zwarte Piet-discussie. Vox Populi, de stem des volks, is op sociale media elke vorm van beschaving voorbij, denk ik soms als ik lees wat mensen elkaar allemaal toewensen.

En noem mij gerust een naïeve hippie, maar ik geloof oprecht dat Trijntje niet had verwacht dat zoveel mensen haar bericht zouden ‘liken’. Zij heeft beloofd om gul te doneren en ik geloof ook dat ze dat gaat doen. Zoals ik ook geloof dat zij met goede bedoelingen haar belofte, die ze niet kan nakomen, heeft gedaan. Maar wat ik boven alles geloof is dat zij flink wat meer geeft dan al die helden (die natuurlijk nog nooit een inschattingsfout hebben gemaakt in hun leven) die haar nu zo dapper vanachter hun laptop lopen uit te schelden. Misschien dat al die zeikerds zelf eens een piekie op 555 over kunnen maken, dan zitten we alsnog heel snel aan die twee ton.

Lees meer op Rodzooi.nl of bestel zijn boek ‘Kroegkronieken’ op Bol.com