Met je paard naar de Olympische Spelen

‘Het gaat niet om winnen, maar om samenwerken met je paard’

Veertien jaar was Sanne de Jong (29) toen haar paard Enjoy in de stallen bij haar ouders werd geboren. Samen groeiden ze verder op, waarbij een bijzondere vertrouwensband ontstond. Dit jaar rijden ze de Olympische Spelen in Parijs in de discipline eventing, de triatlon van de paardensport.

Sanne en Enjoy

Sanne en haar paard overwonnen samen letterlijk en figuurlijk al vele hindernissen, maar voor Sanne draait het niet om het winnen van de wedstrijd: “Ik doe dit omdat het samenwerken met paarden zo mooi is. Het maakt mij gelukkig als ik zie hoe blij Enjoy wordt van deze sport.”

Sanne herinnert zich de geboorte van Enjoy goed: “Ze was als veulentje heel alert en attent, ze keek je altijd recht aan. Ze was eenkennig en vooral van mannen moest ze weinig hebben. Naar mijn moeder en mij kwam ze altijd gelijk toe, wij konden direct goed met haar overweg.” Normaal gesproken besteedt Sanne het zadelmak maken van paarden altijd uit aan iemand anders, maar met Enjoy voelde ze dat ze het zelf moest doen. “Ik heb haar alles zelf geleerd. Enjoy was zó op mij gericht dat ik dacht: dit moet ik zelf doen.”

En zo geschiedde; Sanne maakte Enjoy zelf zadelmak en zo begon hun reis onder het zadel. De eigenzinnige Enjoy leerde Sanne door de jaren heen veel over het juiste management en hoe je naar je eigen paard moet luisteren. “Ik denk niet dat veel andere paarden dat hadden kunnen doen. Enjoy moet ik bijvoorbeeld altijd tegen zichzelf beschermen. Ze loopt altijd dóór. Dat moet je als ruiter leren herkennen en dan moet ik aangeven: het is klaar voor vandaag.”

Moeilijke dip bij de senioren

In Sannes eerste jaar bij de senioren kwam al snel een moeilijke periode. Vanuit de nationale paardensportbond werd er een nieuwe teamtrainer aangesteld, die veel dingen compleet anders wilde zien. De twijfel sloeg toe bij Sanne. “Ik had het gevoel dat deze weg niet bij Enjoy paste, maar wie was ik? Ik was 21 jaar en had amper iets gepresteerd, dus ik luisterde. We zijn daardoor het vertrouwen kwijtgeraakt en lang zoekende geweest om het weer terug te krijgen.” Uiteindelijk kwam Sanne terecht bij de in Nederland woonachtige Australische paardentrainer Tristan Tucker, die hen weer op de rit kreeg. “Hij heeft wel eens gezegd dat ze mijn ‘golden horse is’. Hij leerde me op mezelf én mijn paard te vertrouwen. Ik had mijn eigen gevoel moeten volgen.”

Topsport is een levensstijl

Volgens Sanne geniet Enjoy van de wedstrijden. “Als we aankomen op wedstrijd staat ze de hele dag met blije, gespitste oren op stal en ze weet precies welke dag we de cross rijden. Dan is ze bijna niet te houden!” De cross is echt haar ding. “Dat is haar favoriete spelletje. Ze wordt zó blij als ze door het weiland mag rennen en over de hindernissen mag springen, dat is echt prachtig.”

De Hollandse nuchterheid is bij Sanne goed te horen, maar ze moet toegeven dat op wedstrijden de emoties wel eens oplopen. “Topsport is altijd emotioneel, helemaal wanneer je dat samen doet met een paard waarvan je veel houdt. De relatie paard-mens móet goed zijn, anders kan je deze sport niet doen. Het duurt jaren om zo’n relatie met je paard op te bouwen. Het draait echt om vertrouwen. We zorgen beter voor onze paarden dan voor ons zelf.”

Olympische droom?

Hoewel ze ontzettend trots is dat ze met Enjoy naar de Olympische Spelen mag heeft Sanne opvallend genoeg vroeger nooit een grote olympische droom gehad. “Ik was bezig met mijn paarden iets te leren en ook mezelf daarin op te leiden. Deze sport doe ik omdat ik het samenwerken met paarden zo mooi vind, niet om de wedstrijd te winnen.” Toch begint de olympische vlam nu ook bij Sanne langzaam te ontsteken: “Nu het dichterbij komt merk ik wel dat het iets doet. Het is een voorrecht, net als het samenwerken met paarden.”