Verliefd op een dolfijn

Goedemorgen iedereen, lekker Pinksterweekend achter de rug? Wij in ieder geval wel! Barbecue, vrienden en ijskoude pintjes. Can’t be better. Om de week (-één dag) maar gelijk op een vrolijke manier te beginnen: let’s talk about love. Grote kans dat je wel eens écht verliefd bent geweest. Zij het op je juffrouw uit de vierde klas, zij het op je huidige vrouw. Liefde is overal.

Niet alleen kunnen wij liefde voelen voor het andere geslacht (of het eigen geslacht). Nee, wij mensen kunnen ook verliefd worden op dieren. Say what? Yup, neem bijvoorbeeld Margaret Howe. Haar missie was om in 1965 dolfijn Peter Engels te laten spreken (is al redelijk bizar), maar dan worden de twee na een aantal weken verliefd op elkaar.

Margaret Howe was de assistent van Dr. John Lilly, een neuroloog die een zes jaar oude dolfijn de Engelse taal wilde bijbrengen. Margaret voedde het zoogdier, sliep met het zoogdier en speelde met het zoogdier.  Totdat de dolfijn verliefd begon te worden op Margaret.

‘Peter has become sexually aroused several times during the week. I find that his desires are hindering our relationship,’ schrijft Margaret. ‘He jams himself again and again against my legs, circles around me, is inclined to nibble and is generally so excited that he cannot  control his attitude toward me.

Op een gegeven moment begin Margaret Peter zelfs zo te waarderen dat de liefde wederzijds wordt. Ze misten elkaar en een unieke relatie werd geboren. Het experiment werd stopgezet en het lab werd gesloten. Peter werd overgeplaatst naar Miami (ja, we praten nog steeds over de dolfijn hier) en zag het leven niet meer zitten. Hij had zelfmoord gepleegd door zijn adem in te houden en zonk naar de bodem van de tank.

Margaret trouwde hierna met de fotograaf van het project en leefde nog lang en gelukkig en nooit… nooit heeft iemand meer geprobeerd om dolfijnen te laten praten.